دیباچه:

در تلاطم بی پایان دریای زندگی انسان و طبیعت و در نهاد ناآرام جهان، انقلاب اسلامی ایران موجی بود که اگر جزر و مدهای تاریخ انسانی را بر دیاگرامی رسم کنیم، دارای نمایی بلند و پهنایی وسیع خواهد شد.

انقلاب ایران در قرن بیستم از عظیم ترین رویدادها بود که قلمرو بزرگی را هم دربر می گرفت. و به سبب برخی وقایع و رخدادها این برجستگی را یافت که یکی از آنها اشغال سفارت امریکا در تهران بود که واقعه ای منحصر به فرد و از همه جهت بی نظیر در طول تاریخ سیاسی جهان است. شناخت صحیح و تحلیلی این رخدادهاست که بر دانش نظری و تجربی انسان می افزاید و راه را برای ورود به ژرفای شناخت انسان، این بزرگترین معمای هستی می گشاید، اما یکی از بزرگترین موانع شناخت رخدادها، پراکندگی بیش از حد اطلاعات و نکته هاست. برای مثال; در مورد واقعه اشغال لانه جاسوسی امریکا، کتابها، مقالات و مصاحبه های عدیده ای منتشر شده که هر کس در حدی که در آن نقش آفریده یا مشاهده کرده گوشه ای از آنرا بیان نموده و در این رابطه نوشتاری نیست که مانند یک سناریوی بازسازی شده از واقعه، همه عوامل، نقش ها، کارکردها، زمینه ها و پیامدها را از آغاز تا پایان یکجا دیده باشد و تا به گونه ای منظم خواننده را از مراجعه به سایر نوشته ها که مجموعه ای سودمند و از هم گسیخته از اطلاعات و تحلیل ها است بی نیاز کند. البته این وجیزه نیز در مقام برآوردن این حاجت نیست و صرفا گامی در این راستا است که می کوشد اطلاعاتی ر ا که چون دانه های پراکنده یک تسبیح در فایل های مختلف وجود داشته اند با رشته ای منظم تحلیل کند. برای مثال در هیچیک از آثار منتشره، موضوعی که سناریوی امریکایی را در مقابله با اشغال سفارت امریکا و گروگان گرفتن کارکنان آن از آغازتا پایان کار مدون کرده باشد دیده نمی شود. اگرچه در واقع سناریوی مشخصی از آغاز بحران در کار بوده است; اما هر کس به مقتضای نقش و کار خویش اشارتی به آن دارد، بگذریم از آنچه بنا به مصالحی ناگفته مانده است.